Çözümün olmadığı şartlarda nasıl bir Kuzey Kıbrıs’ta yaşayacağımızın resmi hiç iç açıcı değil. İllegal bahis çetelerinin üssüne, kara para aklama merkezine dönüşen, uyuşturucu kartellerinin cirit attığı yarım bir ada olmaya doğru hızla ilerliyoruz.

Ülkeyi yönetemeyenlerin eliyle bu toplum, kendisinden gizlenen pek çok gerçekle uçurumun kıyısına itiliyor. Kuzey Kıbrıs’ın derininde kendi gerçeğini dayatan bambaşka bir dünya var artık. Bu dünya 1930’ların Amerika’sını andırıyor: Frank Costello’lar, Al Capone’lar, Lucky Luciano’lar, Meyer Lansky’ler… Amerikan gangsterlerinin eski merkezi Şikago’yu aratmıyor Girne… 

Türkiye’de haklarında operasyon yapılmakla birlikte Kuzey Kıbrıs’ta varlığını hâlen koruyan yasa dışı bahis çetesi, buz dağının sadece görünen kısmı. Aysbergin altındaki şebekenin tahmin edilenden çok daha derinlerde olduğu biliniyor.

Her biri palazlanarak kendi çetesini kuran gangsterlerin bulunduğu bir ülkede neler olur hiç düşündünüz mü? 1920’lerin ABD’sinde mafyanın eyaletleri ele geçirme stratejisi şöyle işliyordu: Rüşvetle ülkenin kolluk kuvvetlerinin ve seçilmiş siyasetçilerinin desteğini sağlamak; insanları sindirmek üzere acımasız imajını cinayetlerle güçlendirmek; toplumu, çetelerin hukukun üstünde olduğuna inandırmak; çete personeline ortalamanın çok üzerinde maaş vermek; gösterişli bir hayat sürerek ilgi çekmek; Robin Hood gibi yardımsever ve romantik görünüp halkın sempatisini kazanmak…

Soğuk Savaş yıllarında ABD yönetimi Küba’yı Amerikan mafyası ile kontrol altında tutmayı hedefliyordu. ABD’nin pek çok eyaletinde gücü ele geçiren Amerikan mafyası ile ABD yönetimi anlaşınca Meyer Lansky başta olmak üzere gangsterler 1930’larda Küba’ya demir attılar.

Bağımsız tarihçi Jack Colhoun ‘Gangsterismo’ adlı kitabında, 1933’den itibaren Amerikan mafyasının Amerikan Yönetimi ile gizli işbirliği halinde, Küba’da nasıl rüşvetle birçok otel yaptığını, vergiden muaf casinolar ve bahis şirketleri açtığını anlatır. Frank Sinatra’nın otellerinde kaldığı, Marlon Brando’nun sokaklarında görülebildiği 1950’lerin Havana’sı özellikle Amerikalı turistler için parlak bir çekim merkeziydi.

Küba’da imparatorluklarını kuran Amerikan gangsterleri, dönemin Batista rejimini rüşvetle ve gizli ortaklıklarla satın alarak Küba’yı ikinci ülkeleri haline getirdi. ABD’nin burnunun ucunda, tüm dünyayı hayrete düşüren Küba Devrimi’nin başarısının temel nedeni, Küba’daki Batista rejiminin Amerikalı gangsterlerle ve Amerikan hükümetleri ile yaptığı işbirliğine Küba halkının gösterdiği büyük tepkidir.

Şimdi… Bizim politikacılar burayı Batista dönemi Küba’sına çevireceklerini sanıyorlarsa, dünyadan kopuk Kuzey Kıbrıs’ı kapılar ardında yiyip bitireceklerine inanıyorlarsa, buradan belki devrim yapan bir hareket çıkmaz ama bu toplum sizi sandıktan bir daha çıkarmayacaktır.

Çözüm olmasın öyle mi? Bir kuruş vergi ödemeden ayda milyonlarca dolar kazanan yasa dışı bahis çetesi elebaşıları Kuzey Kıbrıs’ı mesken edinsin, tehlike anında gecelerini Güney Kıbrıs’ta geçirsin, vergi mükellefi Kıbrıs Türk sermayesi de son nefesini versin; kime ne…

Ha, Rum toplumu çözüme gene hayır diyecekse bizim arka bahçedeki zehirli sarmaşıklar onları da boyunlarından saracak; Kuzey’de görünmek istemeyen Lamborghini’ler Güney’de, Leymosun’da hız yapacak… Türkiye malları Rum pazarına giriyor da zehirli sarmaşıklar mı giremeyecek?

Hem ara emri üzerine ara emri alacak kadar hukuka bağlı muhalefetimiz, yasa dışı bahis çetesi hakkında Cumhuriyet Meclisi’nde bir araştırma komitesi kurulmasını neden önermiyor?

Bu hengâmede, çözümün iki topluma da sağlayacağı en büyük avantaj, Ada’nın 65 km. ilerisindeki, G20 üyesi Türkiye’nin eninde sonunda arka bahçesi olmak yerine Türkiye ile birlikte büyüyen bir coğrafyada, huzur içinde, evrensel hukuk çerçevesinde, çağdaş normlara uyan bir birleşik devlet yaratmamızdır.

Gangster cenneti yaratmaya kalkanlarınsa sonu her filmde aynı biter...