Yalnızlığın sanatsal üretimi artırabileceği yaygın olarak kabul edilse de, çok az insan bunun hayvanlar için de geçerli olabileceğini tahmin edebilirdi. 

İngiliz Royal Society (Kraliyet Topluluğu) dergisinde yayımlanan bir araştırma, erkek kuşların şafakta ve daha az olarak akşam üzeri alaca karanlıkta koro şeklinde şakımasının dişi partnerlerin yokluğuyla doğrudan bağlantılı olduğunu ortaya çıkarttı.

Araştırmada, erkek kuşların şafakta ve alaca karanlıkta koro halinde ötmesi, dişilerin sabahları şafaktan sonra ilerleyen saatlerde yuvalarından ayrılması ve akşamları eşlerinden daha erken tünemeye gitmesiyle ve erkek kuşların eşlerinden ayrıldıklarında daha fazla şakıması ile açıklandı. 

Ötücü kuşlardan Mavi baştankara ('Cyanistes caeruleus') kuşları arasında yapılan çalışmada, erkeklerin çoğunun sabah aktivitelerine eşleri yuvadan ayrılmadan önce başlaması durumunda, sosyal partnerle yaşanan ayrılığın erkek kuşları şarkı söylemeye teşvik ettiği ve böylece şafak korosunun söylenmeye başladığı ortaya çıktı. 

Tüm dişiler yuvadan ayrılıp eşlerine katıldığında ise erkek kuşların şafak şakımasının sona erdiği bulgulunan araştırmada, benzer şekilde erkek kuşların akşamları eşleri tünemeye gittikten sonra şakımaya başladıkları ve erkeklerin yuvaya gitmesiyle alaca karanlıkta şakımanın da bittiği kaydedildi.

Gün boyunca, dişi kuş yuva içinde ne kadar uzun süre kalırsa ötüş oranı o nispette arttı. Ayrılığın ilk yarım saatinde şakıdama oranı yaklaşık %50 arttı. Yaklaşık 90 dakikalık dişi partner yokluğundan sonra, gün içinde şakıdama oranı sabahları şafak korosu sırasında gözlemlenen seviyeye ulaştı.

Çalışmada, erkek kuşların eşleriyle şakıyarak temas halinde oldukları ve bu temasla erkek kuşların yiyecek ararken yırtıcılara dikkat etmek, çiftleşme için kur yapmak, dişi kuşun başka bir erkek kuşla çiftleşmesini önlemek veya çift bağını güçlendirmek için fayda sağlamış olabilecekleri belirtildi.

Araştırma, 2007’den bu yana Almanya’daki bir ormanda yürütülen daha geniş bir çalışmanın parçası olarak, 2019’dan itibaren izlenen yüzlerce yuvada yapıldı. Ve tek eşli üreyen 76 çift Mavi baştankarada erkeklerin ötmesi ve dişilerinin yokluğu arasındaki ilişki araştırıldı.

Ormandaki çalışma alanındaki her yuva, radyo frekansı okuyucusu ve yuva girişine ve yuva içine konan ışık bariyeri ile donatıldı. Yuvaya giren çiftlerin ayrı ayrı giriş ve çıkış tarihi, saati ve hareketlerinin yönü kaydedildi. 76 çift kuş suni sis yaratılarak yakalandı ve her birine deri altı radyo frekansı okuyucusu yerleştirildi.

Kaynak: Proceedings of the Royal Society B.